Adoptie is een beschermingsmaatregel voor kinderen zonder familie. Elk kind heeft het recht om op te groeien in gezinsverband, maar niet elke ouder heeft recht op een kind.

U kunt een kind adopteren dat in België woont, of een kind uit het buitenland adopteren. Meestal adopteert men minderjarige kinderen, maar een meerderjarige van 18 jaar of ouder adopteren kan ook.

Afhankelijk van het land waar u adopteert, spreekt de rechter een volle adoptie of een gewone adoptie uit. U kunt dus niet zelf kiezen onder welke vorm u adopteert.

Bij gewone adoptie krijgt u het ouderlijke gezag over het adoptiekind. De banden met de oorspronkelijke familie worden niet verbroken, zodat het adoptiekind ervan blijft erven. Langs de kant van zijn nieuwe adoptiegezin kan het kind enkel erven van zijn adoptieouders. Voor meerderjarigen wordt enkel de gewone adoptie uitgesproken.

Bij volle adoptie behoort het adoptiekind niet langer meer tot zijn oorspronkelijke familie en worden alle banden met zijn biologische ouders verbroken.

De nieuwe verwantschap maakt een huwelijk tussen het adoptiekind en een familielid van het adoptiegezin onmogelijk.

adoptie